Patavatsız Melek

İlk aşkını hatırlıyor musun? Benimki de laf , tabi ki hatırlıyorsun . Zaten bütün sorun da bu ilkleri hatırlıyor olmanda. İlkler hayatında öyle bir yer kaplıyor ki sonradan gelenlere hep bir ön yargı ile bakıyorsun. İlk aşkının karşılığını alamamışsan , sanıyorsun ki hiçbir zaman karşılık göremeyeceksin . Korkmaya başlıyorsun birine açılmaktan, aşık olmaktan.   İlklerin seni yaraladıysa , kırdıysa , terk ettiyse , aldattıysa bu durum bilinçaltına yerleşiyor ve hayatına giren herkese aynı ön yargılarla bakıyorsun. Güvenin kalmıyor kimseye ve herkesi aynı zannediyorsun. Fakat en büyük hatayı tam olarak burada yapıyorsun. Maalesef herkes aynı değil. Hayatına giren tüm insanlar farklı. İstekleri , fikirleri , düşünceleri , karakteri , beklentileri , hobileri , hayata bakış açıları tamamen farklı. Fakat sen bu ön yargı ile ilişkiye adım attığın müddetçe kendi kendini kandırıyorsun…   Karşındaki kişi senin bu saçma sapan, anlamsız ön yargılarından bık...

·          Buluşmanın yerine ve saatine odaklan;   Buluşmanın nerede , saat kaçta yapılacağı önemlidir. Şayet seni “ Evine ” davet ediyorsa ya da “ Buluşma saatini geç bir saate almaya çalışıyorsa ” ne o buluşmaya git ne de onunla bir daha muhatap ol! Sana saygısı olan ve seninle ilişki yaşamaya niyeti olan kimse, seni ilk buluşmada evine davet etmez ya da buluşmayı geç saatlerde yapmaz! Ayrıca sana nereye gitmek istediğine dair fikir sorar…   Dip Not: Özellikle erkekler ilk buluşmada “ Evden almayı ” teklif etmelidir. Fakat ikinizin de ilk buluşma yerine toplu taşıma ya da kendi aracınızla gitmeniz daha mantıklı olacaktır. Buluşma bitiminde erkek, kadını ya evine bırakmalı ya da bineceği toplu taşımaya kadar eşlik etmelidir.   ·          Buluşmaya tek başına gelmesi gerekiyor;   Buluştuğunda yanına birini getirmiş ise ister kadın ister erkek olsun ...

“ İlişkiyi yürütmek bana zor geliyor ” zor falan değil! Bunun arkasına sığınma …   Sen, sürekli olarak kendini düşünen , kendini dinleten , bencil bir pisliksen tabi ki ilişki kurmak ve devam ettirmek senin için zor olur. Zaten kimseyle de ilişki kurup o insanın hayatını da rezil etme! Kendini düzeltmek içinde bir çaban varsa; konuyu okumaya devam edebilirsin.   İlişkilere başlamadan önce şu kuralı kabul et; " İlla hayatında biri olması gerekmiyor " Bu kafayla ilişkiye başlama ya da devam ettirme… İnsanları tipine göre seçme, kusurlarına göre yargılama. Dinle ve tanıma yoluna git!   İlişkinin başında ve devamında ana kurallardan biri “ Dinlemektir ”. Dinliyormuş gibi yapmak ya da sırf onun söylediklerine cevap vermek için dinliyormuş gibi yapmak değil. Gerçekten otur , kapa çeneni ve dinle ! Unutma ki dinlersen, bilirsin . Neye ne tepki vereceğini, neye kızacağını, neye sevineceğini bilirsin. Nerede ne şekilde hareket edeceğini bilirsin, ha...

“ Çok iyi anlaşıyoruz, geziyoruz, dolaşıyoruz, beraber vakit geçiriyoruz, sevişiyoruz ama ilişkimizin bir adı yok ” Rıfkı koysaydınız…   Ya böyle bir saçmalık mı olur ya? Sevgilisiniz işte neyin kafasını yaşıyorsunuz ablacığım siz? Sizin şu yaptıklarınızın yarısını sevgililer yapmıyor. Tabi şimdi olaya genişçe bir bakarsak; bu isim koymama olayının altında yatan çok yavşaklıklar var. Kendi küçük aklınızca birbirinize bağlanmıyorsunuz, sorumluluklardan kaçıyorsunuz …   Başka kadınlara ya da başka erkeklere bakmak, onlarla da yatıp kalkmak için koymuyorsunuz o isimleri. “ Neredesin, nasılsın ” gibi insani sorulardan uzak durmak için… Haber vermekle, hesap vermek arasındaki çizgiyi aştığınız, anlayamadığınız için sevgili olmak istemiyorsunuz. Kimi o çizgiyi aşıp ciddi hesap sormalara dönüştürüyor, kimi de haber beklemeyi ve düşünceli olmayı , hesap sormakla karıştırıyor. Tıpkı kıskançlık gibi…   Bir insan sevmekten , sevilmekten ve bağl...